bir başlangıç daha

bugün bir telefonla uyandım.pek iyi haberler aldım diyemem .hatta hayal kırıklığı yaşadığımı bile söyleyebilirim.
hayat bana yine mi oyun oynuyor .. neden ben... sorularını kendime sormaya başladığımı gören annem sanırım birazda bu yüzden hadi üniversite bakmaya gidiyoruz dedi.
iyiki de demiş .yoksa nasıl çıkardım yeni bir kaostan bilmiyorum.sanırım kafamda az çok şey belli olmaya başladı... yarınım daha mutlu olabilecek diyebiliyorum hiçbirşey bilmeden.geri dönüp
şu son günlerimi değerlendirirsem :
ne kadar kendinizle başbaşa kalırsanız ,
ne kadar çok düşünürseniz,
 kendinizi dünyadan ne kadar soyutlamaya çalışırsanız okadar yalnız kalıyorsunuz.
kısacası yalnızlığınızı bir bakıma siz yaratmış oluyorsunuz.
ve yine gösterdi ki şu son günler ;insan umudu olmadan ,hayal etmeden, mutlu olamıyor,karamsarlık sarınca her yanını kolay kolay da çıkamıyor :D
bunu atlattığıma atlatmamı sağlayacak insanların yanımda olmasına okadar çok seviniyorum ki..
onlar iyiki var ve ben iyiki o insanlara sahibim .
işte bu yüzden bile mutluyum şuan ..
mutluyum
mutluyum ve 
mutluyummmmm.... 

...........

Küçük beyaz bir inciymiş yüreği



Kendini göstermez hep derinlerde saklanırmış


Öyle sert bir kabuğu varmış onunda


Ya incinir kırılırsa


Akşam olupta karanlık bastığında


Hüzünlü melodi yükselirmiş göz alıcı parlaklığıyla


Tuzlu denizinden iki üç küçük damla


Düşerlermiş karaya


Yalnız inci karanlıkta

Karanlığın soğuğunda kabuğunda

ayrılık

Saat geç olmuş


Gitmem gerekli dediğinde


Nasıl ayrılacağını düşünüyordu kendince


Ağzından çıkmıştı bir kere


Gitmek istediğinden değilde


Yanında kalırsa bırakamayacağından korkmuştu belkide


Ayrılık saatini bu sözleriyle haber vermişti sevgilisine


Gözü dolu kal diyerek bakan gözlere baktı son defa


Sımsıkı tuttu sanki bırakmayacak gibi son defa


Son defaydı öptü onu


Kısa bi an düşündü affet dedi


Ve gitmişti


Dolunayın aydınlattığı uzun dar sokakta yürürken


Düşmüştü yere tutamadığı gözyaşları

yeni başlangış

bir blog açmamı canım arkadaşım istedi benim için iyi olacağını düşünerek ,haklı da bende benim için iyi  olacağını düşünüyorum.insanın içinde kalanlar orda kalmaya devam ettikçe daha da büyüyorlar .
bende onları büyütmemeye karar verdim .
salıveriyorum hepsini...
yazabileceklerimin bir sınırı olsa da şimdiden mutlu olmaya başladım sanki
en zor anlarımda, en mutlu anlarımda yanımda olan  reçel yanağıma:
herşey için teşekkür ederim  
gerçek olduğunu bilmek beni mutlu ediyor hep...